Psychoterapia indywidualna metodą psychodynamiczną

Terapia dotyka wspomnień, z którymi związane są uczucia wstydu, złości i lęku. Rozmowa w atmosferze zrozumienia i szacunku pomaga się od nich uwolnić, a to wzmacnia poczucie własnej wartości.

Psychoterapia indywidualna psychodynamiczna jest sposobem leczenia psychologicznego wskazanym dla osób, które doświadczają cierpienia psychicznego w swoim życiu i/lub borykają się z objawami, z którymi samodzielnie lub przy wsparciu otoczenia nie potrafią sobie poradzić.

W trakcie psychoterapii psychodynamicznej psychoterapeuta stara się odkryć w leczonej osobie, to co jest dla niej wyjątkowe, i to, co może być związane z doświadczanymi przez nią kłopotami. Osobiste doświadczenie oraz historia życia, a także to jak są przez leczącego się interpretowane, mają więc wyjątkowe znaczenie.

Psycholog pracujący w nurcie psychodynamicznym będzie brał pod uwagę nieświadomość osoby, z którą pracuje. Marzenia senne, czynności pomyłkowe tj. przejęzyczenia, zapomnienia itp., sprzeczności, pomijane tematy są cennymi wskazówkami dla zrozumienia natury zgłaszanych trudności. Wzięcie pod uwagę niechcianych dotąd treści i zmierzenie się ze związanymi z tym obawami wpływają na wzmocnienie funkcjonowania psychicznego osoby i osiągnięcie efektywnej zmiany.

Podczas psychoterapii indywidualnej badane są również wzorce nawiązywania i utrzymywania relacji, które ukształtowały się w dzieciństwie oraz wczesnej młodości, i oddziałują na teraźniejsze życie. Za G. Gabbardem, znanym amerykańskim psychiatrą psychodynamicznym, możemy powiedzieć, że „w dużej mierze przypominamy bohaterów odgrywających w życiu scenariusz napisany przez podświadomość”. Psycholog ma za zadanie pokazać pacjentowi te niejawne mechanizmy i współzależności, aby  w przyszłości mógł on podejmować trafniejsze, bo w mniejszym stopniu ograniczone nieświadomością, decyzje.

Wskazaniem do psychoterapii psychodynamicznej są:

  • zaburzenia życia psychicznego tj. depresja, nerwica, zaburzenia lękowe, zaburzenia psychosomatyczne, zaburzenia osobowości i inne;
  • różnego rodzaju objawy zaburzające codzienne funkcjonowanie; przykładowe objawy to np. bezsenność, kołatanie serca, doświadczanie nadmiernego lęku, nadmierna utrata lub przybieranie masy ciała, drażliwość, płaczliwość, trudności emocjonalne różnego rodzaju itp.;
  • poczucie cierpienia wynikające z niemożności samodzielnego poradzenia sobie w jednym lub więcej ważnych obszarów życiowych (życie osobiste i /lub zawodowe);
  • przedłużające się stany kryzysowe lub inne trudne sytuacje życiowe tj. niepłodność, trudność w znalezieniu pracy, trudności w nawiązaniu i utrzymaniu bliskich relacji;
  • kłopoty w realizowaniu kolejnych celów życiowych.